Þarf að fara að blogga...

Jebb það er alveg að koma tími á að ég þurfi að tuða og röfla útaf öllu.... þannig að það fer alveg að koma tími á blogg..... en meira seinna samt þegar tuð þörfin er alveg að drepa mig!

obb bobb bobb

Kominn 4 mars og ekkert blogg enn.... bætum úr því.  Sunnudagur að kveldi kominn og ég er búin að eyða helginni í algerri leti.... ekkert búin að gera af viti nema að sofa, borða hóflega þó, dekra við sjálfa mig og eyddi laugardagskvöldinu með mömmu á spjalli á meðan pabbi og Óskar fóru á troskvöld hjá Lions. Dagurinn í dag fór í leti.... skrepp til mömmu og í gömlu sveitina mína í kaffi og svo kvöldmat hjá mömmu.... saltkjet og baunir... þó að það sé ekki sprengidagur.  Já sannkölluð leti helgi.... og á mæ hvað það er búið að vera gott.... stundum er bara gott að vera latur... En svo er bara að rífa sig upp á rassgatinu í fyrramálið og koma sér í gírinn fyrir vikuna.  Nóg að gera.

 

Gleði gleði....

Sunnudagur til sannkallaðrar sælu.... pjakkarnir voru um helgina, eintóm gleði og sæla að hafa þá... þrátt fyrir að vera rifin á fætur ókristilega snemma ...

Nú er ég búin að setjast af og til sl. klukkutíma eftir að ég  skrifaði fyrstu setninguna og er bara algjörlega blanko um hvað í skrattakollanum ég á að skrifa...  hugsandi... þetta... nei það er leiðinlegt... eða hitt.... nei ég er búin að tala um það áður.... ó mæ þetta er ekki að ganga...  ég er alveg tóm í höfðinu.  Ekki alveg sniðugt.  Svo er svo endalaust margt sem er að gerast í kollinum á manni að ég bara veit ekki hvernig á að raða því niður til að koma því þannig út að það misskiljist ekki eða fari í einhverja vitleysu... Er þá ekki best að halda kjafti á meðan mar er í flækju þangað til að hlutirnir skýrast?  Held það.  

En að öðru.  Mig langaði bara til að benda þeim á sem er mislangt í burtu frá mér að mér þykir vænt um það.... verð að viðurkenna að ég sakna oft systkynna minna sem búa lengst í burtu... stundum vantar manni bara einn kaffibolla og spjall með systkynum sínum en þegar þau eru svona langt í burtu er vont að skreppa í kaffi.... Sakna meira að segja litla bró sem er oft algert pain... en verð að viðurkenna að hann er yndi þrátt fyrir að vera óþolandi stundum.  Djö hann á eftir að núaþessu mér um nasir ef hann kemst í þetta.  Hehehehe skítt með'ða....  Ég verð bara að vera duglegri við að heimsækja þau sem eru mér nærri .... hana nú.... :o))) 

En best að fara að gera eitthvað af viti... 

20 febrúar...

Mánudagur.... og hann næstum því búinn.... búinn þegar ég er búin að blogga því þá er það rúmið.  Kristján Atli kom til mín í kvöld og verður fram á föstudag... þá fer hann inn á Blönduós til mömmu sinnar og pjakkarnig koma um helgina.... ju minn hvað ég hlakka til helgarinnar.  Það er svo yndislegur tími þegar þeir eru.  Sama þótt að það sé hávaði, rifrildi og dót út um allt... það bara fylgir... :o)

 

En ég verð að viðurkenna eitt.... ég hlakka mest til þess tíma sem nálgast óðum... vorsins og svo sumars.  Ég sé fyrir mér tíma sem verður skemmtilegur, nóg að gera og enn meiri yndisleiki á að búa hérna..... Ég stóð fyrir utan vinnuna um hádegið í dag og horfði til topps Spákonufells snæviþakið og ekki einn blettur að virtist sem ekki var undir snjó.  Svo falleg og heillandi sýn.  Og að sjá þetta tignarlega fjall komið í fullann sumarbúning með tilheyrandi litum og gróðri... bara yndi.  Ekki það að áður en ég veit af er komið vor og svo sumar... það sem af er þessu ári hefur farið svo hratt frá manni að ég velti því oft fyrir mér hvað varð um tímann..... en svona er þetta þegar manni líður vel og hefur nóg að gera.  Time flies when your having fun... 

En ég held að ég fari með það sem er að gerjast í höfðinu á mér að sofa.... góða nótt.

 

Er þreytt...

þreyttari þreyttust... svei mér þá.  Ég er alveg búin að sjá að það er óhollt að vera reiður og pirraður í langann tíma.  Orkan er engin eftir þegar manni líður reiðin... og eftir situr maður engu ríkari þótt að reiðin hafi griðið mann heljar greipum.... svei.... Nú er bara að finna sér leið í að láta suma og sumt ekki sögg snúa manni úr gleði í reiði...

farin að finna mér eitthvað sem snýr reiði í gleði.... 

seinna